Rümeysa Ülkü. Ermenilerin dilinden Türk-Ermeni ilişkileri; Devlete sadakat gösteren Ermeniler (1878-1908). Yüksek lisans tezi (2019)

Rümeysa Ülkü. Ermenilerin dilinden Türk-Ermeni ilişkileri; Devlete sadakat gösteren Ermeniler (1878-1908). Yüksek lisans tezi (2019)
Title:Ermenilerin dilinden Türk-Ermeni ilişkileri: Devlete sadakat gösteren Ermeniler (1878-1908)=Turkish-Armenian relations according to the Armenians; Armenians who show the loyalty to the state (1878-1908). Yüksek lisans tezi
Author:Rümeysa Ülkü
Translator:
Editor:Danışman: Recep Karacakaya
Language:Turkish
Series:
Place:İstanbul
Publisher:İstanbul Medeniyet Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Year:2019
Pages:X, 112
ISBN:
File:PDF, 2.9 MB
Download:Click here

Rümeysa Ülkü. Ermenilerin dilinden Türk-Ermeni ilişkileri; Devlete sadakat gösteren Ermeniler (1878-1908). Yüksek lisans tezi. İstanbul: İstanbul Medeniyet Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2019, X+112 s.

Ermeni komitelerinin bağımsız bir devlet kurmak amacıyla özellikle 1890’lı yıllardan itibaren isyanlar çıkarması, Anadolu’da birçok Türk ve Ermeni’nin ölümüne sebep olmuştur. Ermeni ihtilalcilerinin sebep olduğu olaylardan dolayı Ermeni toplumunun ileri gelenleri, birçok defalar üzüntülerini bildiren telgraflar kaleme almışlar, devletin kendilerine yaptığı yardımlardan dolayı teşekkürlerini iletmişlerdir. İsyan çıkaranların kendi milletine, cemaatlerine ait olmadığını ve bu yapılanların kendi fikirlerine aykırı olduğunu, Osmanlı topraklarında yaşayan Ermenilerin çoğunun isyan hareketlerine girişmediğini beyan etmişlerdir. Teşekkür belgelerinin toplumun her kesiminden ve olayların çıktığı her bölgeden gelmesi, Osmanlı sınırları içinde yaşayan Ermenilerin büyük bir kısmının durumlarından memnun olduğunu göstermektedir.

The rebellions of Armenian committees in order to establish an independent state, especially since the 1890s, caused the deaths of many Turks and Armenians in Anatolia. Due to the events caused by the Armenian revolutionaries, the notables of the Armenian community wrote telegrams that expressed their sorrow many times and conveyed their thanks to the state for their help. They stated that the rebels did not belong to their own nation and congregations and that they were contrary to their own ideas, and that most Armenians living in the Ottoman territory had not engaged in mischief movements. The fact that the documents of gratitude came from all parts of the society and from every region is an indication that Armenians living in the Ottoman borders were satisfied with the state.