| Tez Künye | Durumu | ||
| Dede Korkut hikayelerinde sıfat-fiiller ve zarf-fiiller / Dede Korkut stories participle and adverb affixes Yazar:ZARİFE ŞİŞMAN KARAŞAH Danışman: Y.DOÇ. MUSTAFA ŞENEL Yer Bilgisi: Kafkas Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı Konu:Türk Dili ve Edebiyatı = Turkish Language and Literature Dizin: | Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2006 187 s. | ||
| Eski Anadolu Türkçesi, X. yüzyıldan itibaren Orta Asya’dan batıya göç eden Oğuzların, XII. yüzyılın sonlarında kendi lehçelerine dayalı olarak Anadolu’da kurup gelistirdikleri edebi yazı dilinin adıdır.. Bu çalısmamızda amaç Eski Anadolu Türkçesinin dil özelliklerini en iyi yansıtan ve Türk kültür dünyasının basyapıtı olarak kabul edilen Dede Korkut Kitabı’nı olusturan 1 giris (mukadime) ve 12 hikâyede geçen sıfat-fiil ve zarf-fiil eklerini tespit etmek, bu eklerin hangi anlam ve özellikte kullanıldığını belirlemek, Türkiye Türkçesine aktarımlarında ekte meydana gelen değisim ve gelisimi göstermek ve daha farklı çalısmalara kapı aralamaktır. Bu çalısmamızda Muharrem Ergin’in Dresden nüshasının çevirisini kaynak olarak kullandık. Hikâyelerin incelenmesi sırasında sıfat-fiil ve zarf-fiil eklerinin kullanımları ve cümleye kattıkları anlamı belirlemek amacıyla eklerin geçtiği cümlelerin tamamına yer verilmistir. Eklerin gösteriminde ek parantez içine alınan ve değisken sesleri büyük harflerle gösteren sistem kullanılmıstır. Bu gösterimde ekin görüldüğü ilk biçimler tercih edilmistir. Çalısmamızın sonunda sıfat-fiil ve zarf-fiil eklerinin hikâyelere göre dağılımı sayısal verilerle tablolarda yansıtılmıstır. | |||
| Ancient Anatolian Turkish is the name of the literary writing language that was founded and developed in Anatolia at the end of the XIIth century by Oğuz Turks, who migrated from Middle Asia to west starting from Xth century, on their dialect. In this study, our aims were to determine the participle and adverb affixes in 1 introduction and 12 stories that constitute the Dede Korkut?s Book which reflects the language properties of Ancient Anatolian Turkish the best and is one of the most important works of the Turkish Cultural World, to determine how and in which meaning these affixes were used, to show the changes and developements occured in these affixes when they were incorporated into the Turkey Turkish, and finally to open doors to other studies in the field. We have used the translation of Muharrem Ergin?s Dresden copy as source. In the course of analysing the stories, we have given the complete sentences in which these affixes occured in order to determine the use of participle and adverb affixes and their contributions in meaning to the sentences. In showing affixes, the system in which the affix is given in parenthesis and variant voices are given with capital letters is used. In the end of the study, the distributions of participle and adverb affixes by stories are given by numerical data in tables. | |||