| Tez Künye | Durumu | ||
| Ziyârîler (928-1090) / Ziyârîds (928-1090) Yazar:ERBAY ÖNER Danışman: DR. ÖĞR. ÜYESİ NEVZAT KELEŞ Yer Bilgisi: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Tarih Ana Bilim Dalı / Ortaçağ Tarihi Bilim Dalı Konu:Tarih = History Dizin:Gazneliler = Ghaznavids ; Orta Çağ = Middle Ages ; Samaniler Devleti = Samanids State ; Ziyariler = Ziyarids | Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2019 90 s. | ||
| Sâmânî kumandanlarından Esfâr b. Şireveyh’in hizmetinde görev yapmakta olan Deylem asıllı Merdâvîc b. Ziyâr, Esfâr’ın halka yaptığı zulümlerden dolayı ona isyan ederek Taberistan ve Deylem bölgelerinde 316/928 yılında bağımsızlığını ilan etti. O saltanatı süresince hanedanının sınırlarını genişletmeye çalıştı. Merdâvîc, Sâmânî ve Büveyhîlere karşı başarılı mücadeleler verdikten sonra 935’te emrinde bu-lunan Türk gulâmlar tarafından öldürüldü. Onun ölümüyle başa geçen kardeşi Veşmgîr b. Ziyâr, Sâmânî yanlısı bir siyaset uygulayıp Büveyhîlere karşı denge poli-tikası izledi. Veşmgîr b. Ziyâr’ın ölümünün ardından oğulları arasında başlayan taht mücadelesinde Bisûtûn b. Veşmgîr, Büveyhîlerin desteğini sağlayarak Ziyârî tahtını ele geçirdi. Onun kısa geçen hükümdarlığı ve ölümü ile birlikte kardeşi Kâbûs b. Veşmgîr, Ziyârî tahtına oturdu. Kâbûs döneminde Ziyârîler, genelikle Büveyhîler ile önemli mücadeleler verdi. Kabûs, Büveyhîler tehlikesine karşı Sâmânîlerin desteğini sağlayıp Ziyârîlerin varlığını sürdürmeye çalıştı. Fakat Kâbûs b. Veşmgîr’in hüküm-darlığından sonra Ziyârî tahtına geçen liyâkatsız hükümdarlar hanedanın güç yitirme-sine sebep oldu. Özellikle bölgede büyük bir güç olarak ortaya çıkan Gazneli ve Sel-çuklu gibi devletler Ziyârîlere üstünlüklerini kabul ettirdiler. Uzun bir müddet Sel-çuklulara bağlı olarak ayakta kalmaya çalışan hanedan 418/1090’da İsmailîler tara-fından son buldu. | |||
| One of the Samanid commanders Esfâr b. Şireveyh of Deylem origin, who is in the service of Şireveyh b. Ziyar rebelled against Esfar’s atrocities against the people and declared his independence in Taberistan and Deylem regions in 316/928. He tried to extend the boundaries of his dynasty during his reign. Merdâvîc was killed by the Turkish Gulams, who were under his command in 935, after having successfully fought against Samânî and Buveyhîs. His son Veshmgir, who was in charge of his death, b. Ziyar followed a pro-Samani policy, followed by a policy of balance against Buveyhîs. Veshmgir b. Ziyâr the death of Ziyar’s son in the struggle for the throne that began Bisutun b. Veshmgîr obtained the Ziyari throne by providing the support of Buveyhîs. With his brief reign and death, his brother Kaaba b. Veshmgir, Ziyari sat on his throne. During the Qabus period, Ziyarîs generally fought against Buveyhîs. Kabus tried to maintain the Ziyari’s presence by providing the support of the Samanians against the danger of the Buveyhi. But Qabus b. After the reign of Veshmgiri, unqualified rulers who passed to the throne of Ziyari caused the dynasty to lose power. Especially the states such as Ghaznavid and Seljuks, which emerged as a great power in the region, made the Ziyarids accept their superiority. The dynasty, which tried to survive for a long time due to the Seljuks, came to an end in 418/1090 by Ismailis. | |||